Je hebt besloten om je kind niet voor te houden dat Sinterklaas echt is, de cadeaus door hem en zijn Pieten worden gebracht. Maar dan? …

ADHD, autisme, hoogbegaafdheid, hoogsensitiviteit. Slechts een kleine greep uit het scala aan labels die je als persoon toegekend kunt krijgen. De haat en liefde voor labels lijkt hand in hand te gaan. We hebben een hekel om in een hokje gestopt te worden terwijl we tegelijkertijd zoeken naar het juiste hokje om de ander in te plaatsen.

Kinderen horen minder in hokjes gestopt te worden en vooral met leeftijdsgenootjes hun tijd door te brengen op school. Gelijkgestemden bij elkaar zetten is namelijk elitair en niet hoe ‘de echte wereld’ in elkaar steekt. Althans, dat is de strekking van wat er in een opiniestuk op vrouw.nl werd vermeld. Een extra boekje of leuke puzzel zou genoeg moeten zijn om hoogbegaafde kinderen net dat beetje extra te geven op school.

Het lijkt wel een Heilige Graal in de opvoeding. Consequent zijn. Voet bij stuk houden en ervoor zorgen dat je geen zogenaamde voetveeg van je kinderen wordt. Maar wanneer moet je dan consequent zijn? En is het consequent zijn puur om het consequent zijn, of mag je er nog wel bij nadenken?

Eigenlijk is het toch best vreemd hoe we tegen babies aankijken. Voor het een onderschatten we ze, voor het ander verwachten we juist veel teveel. …

Iedereen vind er wel wat van: kinderen die op jonge leeftijd een eigen telefoon krijgen. En hoewel ik het niet bij ieder kind zou aanraden, was mijn zoon toch echt net 6 jaar toen hij mijn oude iPhone 4 kreeg. Too much, too soon? Of juist heel praktisch?